In de meeste huishoudens van de jaren vijftig was de radio het middelpunt. De huisvrouw stofte en poetste op de klanken van de Arbeidsvitaminen (dit programma ging in 1946 van start en bestaat nog steeds, en is het langstlopende radioprogramma ter wereld).

Pa luisterde naar de nieuwsberichten en de voetbalwedstrijden, de kinderen na school naar de kinder- en jeugdprogramma’s en met het hele gezin genoot men van de muziek. Soms mocht de radio wat harder, en kon men door de straat lopend, vanaf het begin tot het eind vaak dezelfde muziek horen. De jongere mensen verlangden naar een ander soort muziek, ze moesten nog even geduld hebben maar………..het kwam er aan !

De eerste Nederlandse artiest die veel platen verkoopt is Eddy Christiani. Andere populaire artiesten waren o.a. Bob Scholte, Max van Praag, Willy Alberti en de Skymasters. Halverwege de jaren vijftig doet ook het levenslied het goed, enkele voorbeelden zijn Johnny Jordaan, de Zangeres Zonder Naam en de Straatzangeres.

De lichte muziek van vrolijke liedjes zijn ook geliefd bij het Nederlandse publiek. Ook duo’s doen het goed zoals o.a. Helma en Selma, de Selvera’s en de Spelbrekers. In België waren vooral Bobbejaan Schoepen (o.a. "Café zonder bier", Engelse versie) en Rocco Granata populair (o.a."Marina").

Enkele populaire zangers

Bob Scholte 1902 - 1983

Bob Scholte was een Joods-Nederlandse zanger. Scholte werd ontdekt door Jules Monasch, die hem in contact bracht met Bram Godschalk. Na zijn lagere schooltijd werd besloten dat Scholte voorzanger zou worden in een synagoge. Hij heeft om deze reden enige tijd lessen gevolgd op het Joods Seminarium, echter voorzanger is hij nooit geworden. Zijn eigenlijke artiestenloopbaan begon toen hij in 1916 van Nap de la Mar een kinderrol aangeboden in de operette De Marskramer; als klein kind heeft hij vele optredens gedaan in het Tip-Top Theater in de Jodenbreestraat.

In 1931 trad Scholte in dienst van de AVRO. Bij het orkest van Kovacs Lajos kreeg hij nationale bekendheid met de liedjes "In jouw ogen staat geschreven, wat je mond niet zeggen wou", "Oh Monah", "Goedenacht en welterusten", "Een huis met een tuintje" en "We gaan naar Rome". Hij was regelmatig medewerker aan de Bonte Dinsdagavondtrein. In de Tweede Wereldoorlog overleefde Bob als enige van zijn gezin en overige familie het concentratiekamp Auschwitz. Na de oorlog hervatte Scholte zijn loopbaan met hoofdzakelijk Joodse liederen. Ook was hij medewerker aan het in die tijd zeer gewaardeerde programma van Wim Ibo 'Waar blijft de tijd'. Een van de vele onderscheidingen die Bob Scholte kreeg uitgereikt was de Gouden Harp (1966). Na zijn overlijden werd door zijn familie de Bob Scholte-ring in het leven geroepen, een prijs om Nederlandstalige zangers en zangeressen te eren.

Max van Praag 1913 - 1991

Max van Praag, was een Nederlandse zanger die zijn voornaamste populariteit in de jaren 1946-1955 genoot. Hij werkte aanvankelijk bij de belastingdienst, maar na het winnen van een door de VARA georganiseerde talentenwedstrijd koos hij definitief voor het artiestenvak. Al voor de Tweede Wereldoorlog was Max van Praag enige keren op de (VARA) radio te horen. Tijdens de Tweede Wereldoorlog zat Max van Praag ondergedoken en overleefde de oorlog. Na de oorlog trok Max aanvankelijk met een eigen cabaretgezelschap door het land. Bovendien zong hij in de jaren 1947-1948 bij het orkest van Jan Vogel.

In 1949 stapt Max over naar een nieuw orkest: Accordeola, aanvankelijk onder leiding van Frans Wouters, maar al snel wordt Jan Gorissen de leider van dit ensemble. Max van Praag is vijf jaar lang (1949-1954) lid van Accordeola. In deze periode weet hij talloze liedjes populaire bij de Nederlandse radioluisteraars te maken: "Als de klok van Arnemuiden", "Daar zijn de appeltjes van Oranje weer". In 1957 vormt hij samen met Annie de Reuver een duo: De Meeuwen, en enige jaren later werkt hij samen met Willy Alberti als de Straatzangers ("Op een zeemansgraf", "Mijn Fiere Schooiershart"). Meer dan tien jaar lang organiseerde Max het 'Cabaret der onbekenden' en stond daarmee aan de wieg van menige kunstzinnige loopbaan. Sinds 1958 organiseerde hij jaarlijks het Loosdrecht Jazz Concours en opende zijn eerste platenzaak in Utrecht. In 1964 komt er een einde aan zijn artistieke loopbaan. Kijk luister naar "Grootvader's klok", "Wanneer de havenlichtjes branden" en "Als de deur zacht open gaat".

Eddy Chrisiani geboren 1918

Eddy Christiani krijgt een gitaar voor zijn verjaardag en begint op eigen houtje en zonder lesmateriaal te spelen. Al snel wordt opgemerkt dat hij talent heeft. Vanaf zijn 14e is hij beroepsmusicus. Als Eddy 18 jaar oud is, treedt hij toe als gitarist tot het orkest van John de Mol Sr. In 1939 was hij de eerste Nederlandse artiest die een elektrische gitaar (Epiphone model Electar Model M) bespeelde. Wegens problemen met de Kultuurkamer, in 1943, moest hij onderduiken in België. De populariteit van Eddy Christiani nam in de periode na de oorlog reusachtige vormen aan. Hij werd een waar popidool. Om aan de vele aanbiedingen te kunnen voldoen besloot Eddy samen met Frans Poptie in 1951 zijn eigen ensemble op te richten. Het 'Ensemble Eddy Christiani' onder leiding van Frans Poptie. De lezers van het muziekblad Tuney Tunes verkozen Eddy Christiani in 1953 tot de populairste zanger van Nederland. Hij bleef bovenaan in de poll staan tot en met 1956. Na de opkomst van het fenomeen rock-'n-roll stopte Christiani met het opnemen van platen en ging zich als gitarist toeleggen op begeleidings- en studiowerk. Enkele bekende hits van Eddy Christiani waren: "Op de woelige baren" (1948), "Kleine Greetje uit de Polder" (1950) en "Spring maar achterop" (1952). In 1965 ontving hij de Gouden Harp voor zijn hele werk. In 2005 werd hem de Edison Oeuvreprijs lichte muziek uitgereikt wegens zijn 'enorme verdiensten in de Nederlandse muziekgeschiedenis'.

Johnny Hoes 1917 - 2011

Johnny Hoes is een Nederlandse zanger, producer en componist/tekstschrijver. De naam 'Johnny Hoes' is een begrip in de wereld van de lichte Nederlandstalige muziek. Zijn plaat "Och, was ik maar bij moeder thuis gebleven" (geschreven door Frans Boermans en Thuur Luxembourg) staat met 450.000 exemplaren te boek als de best verkochte Nederlandstalige single aller tijden. Johnny Hoes staat wel bekend als ‘de koning van de smartlap’ en is de man achter duizenden meezingers, smartlappen, carnavalskrakers en levensliederen Andere grote hits waren: "De smokkelaar" en "Wij willen frites met mayonaise".

Hoes haalt zijn inspiratie uit de zeemansliedjes en straatliedjes van Katendrecht. Hij richtte in 1954 een eigen muziekuitgeverij, Benelux Music, op. Een platenmaatschappij behartigt de belangen van de artiest, een muziekuitgeverij doet dat voor de liedjesschrijvers. Met een eigen muziekuitgeverij kon Hoes door hem ontdekte schrijvers verder op weg helpen. Pikant detail: de bestaande muziekuitgevers in Nederland vreesden de nieuweling en besloten tot een boycot.

Zij initieerden een zwaar examen voor nieuwe muziekuitgevers. Als eerste in Nederland legde Hoes dit muziekuitgeversexamen af. Hij slaagde met lof en kon zijn Benelux Music uitgeverij beginnen. In 1963 nam Hoes afscheid van Philips en richtte een eigen muziekproductiemaatschappij op: Telstar. Johnny Hoes heeft meer dan 1.500 artiesten naar plaatopnamen geleid, was betrokken bij de productie van ruim 15.000 titels, en schreef zelf ongeveer 5.000 liedjes.

Het levenslied is een lied waarin zaken uit het dagelijkse leven worden bezongen. De tekst (altijd standaard opgebouwd uit coupletten en refreinen) gaat over de schaduwzijde van het bestaan en heeft bijna altijd een moraal. Het levenslied roept een sentimenteel of melodramatisch gevoel op. Een afgeleide is de smartlap. Met de smartlap wordt een verhaal verteld met een kop en een staart, dat verplicht slecht afloopt. Daarom wordt de smartlap wel aangeduid als zijnde 'vals sentimenteel'.

Herinnert u zich deze nog en wist u dat dit lied van Johnny Hoes was: "Jelle zal wel zien"

Johnny Jordaan 1924 - 1989

Johnny Jordaan, echte naam Jan van Musscher, vertolker van het levenslied. Jordaan zong vanaf zijn 8e jaar, samen met zijn neef Carel Verbrugge (Willy Alberti) op straat en in cafés liederen om geld voor zijn familie bij elkaar te sprokkelen. Midden jaren '50 stond hij bekend als 'de zingende kelner van De Kuil', een uitgaansgelegenheid in een steegje tussen Nieuwendijk en Damrak. In 1955 won hij een wedstrijd die platenmaatschappij Bovema had uitgeschreven om de 'Stem van de Jordaan' te vinden en dat werd tevens zijn doorbraak. Hij bracht zijn eerste single uit, "De Parel van de Jordaan" en op de B-kant "Bij ons in de Jordaan" (een compositie van Louis Noiret), de liedjes waren te horen op de radio in een programma van de AVRO. De single verbrak alle records, en hij was opeens een nationale beroemdheid.

Hij bracht in de jaren daarna ook nog een aantal singles uit, die alle erg succesvol bleken. In 1972 won hij de Gouden Harp van de Stichting Conamus. Op 8 januari 1989 overleed Jan van Musscher. Ter nagedachtenis aan hem is een deel van de Elandsgracht Johnny Jordaanplein genoemd. Daar staat ook een standbeeld van de gevierde zanger. Kijk en luister naar "Geef mij maar Amsterdam"

Enkele populaire zangeressen

Mary Bey Servaes  Zangeres Zonder Naam  1919 - 1998

Mary werd geboren in Leiden en was het achtste kind in een arbeidersgezin van tien kinderen en had geen gemakkelijke jeugd. Ze lag voor haar vijfde jaar al drie jaar in het ziekenhuis met loopproblemen en hield de rest van haar leven last van haar heupen. Haar bekering tot het rooms-katholicisme leidde tot een breuk met haar ouders. Amper zestien jaar oud werd ze opgenomen in een Leids revuegezelschap en reisde heel Nederland door. Na de oorlog vond ze werk als dienstbode in Maastricht en trok in bij haar broer. Mary trouwde met Jo Servaes, een Maastrichtenaar.

Haar eerste stappen op het muzikale pad zette ze met haar broer Jerry en later met het accordeonistenduo Bex-Menten. Ze veranderde haar naam in Mary en trad regelmatig op, ondanks de aanvankelijke bezwaren van haar echtgenoot. Mary Servaes werd ontdekt door Johnny Hoes wiens stem hij hoorde als onbekende achtergrondstem op een bandje. "Die zanger, daar vond ik niet veel aan, maar die onbekende stem sprak me wel aan, ik dacht eigenlijk dat het een kind was". Nadat hem werd verteld dat de stem op de demo niet die van een kind was, maar van een 37-jarige vrouw, nodigde hij Mary uit voor een auditie, waarna ze een platencontract kreeg. Ze zong hierop haar eerste single "Kindergebed", die niet slecht verkocht voor een eerste single. Vanwege haar moeilijk te categoriseren stemgeluid verzon Hoes voor Mary de artiestennaam de Zangeres Zonder Naam. De eerste gouden single van de Zangeres Zonder Naam verscheen in 1959: "Ach vaderlief, toe drink niet meer". Het is de eerste uit een lange rij hits die de Zangeres Zonder Naam tot in de jaren tachtig scoorde. De Zangeres Zonder Naam wordt beschouwd als een van de belangrijkste iconen die het Nederlandse levenslied heeft opgeleverd. Kijk en luister naar "Het soldaatje", " 't Was Aan De Costa Del Sol" en "Mexico".

Rika Jansen  Zwarte Riek geboren 1924

Rika Jansen, ook wel Zwarte Riek genoemd was een zangeres uit de Jordaan. Ze werd geboren op 8 oktober 1924 in de Jordaan. Haar zus Marietje Jansen zong onder de naam Maria Zomara. Ze wordt als kind ernstig ziek waardoor ze haar haren verliest. Door de zwarte haren die na haar ziekte haar hoofd sieren wordt ze Zwarte Riek genoemd. Ze trouwt in de oorlog, maar gaat later samenwonen met Kees Manders, dichter en broer van Tom Manders (Dorus). Kees had een eigen revue, waar ze later gaat zingen.

Maar de echte doorbraak komt in 1955 als ze dankzij andere grote namen uit de Jordaan gelanceerd wordt in Nederland en Vlaanderen. Namen als Johnny Jordaan en Tante Leen. Ze kent even succes met nummers als "M'n wieggie was een stijfselkissie", vooral in eigen land, met één hitje in Vlaanderen: "Sansee de platte boender". Vanaf 1959 gaat Rika Jansen door onder haar eigen naam. Ze treedt op met een one woman show in binnen- en buitenland. In 1964 zingt ze de klassieker "Amsterdam huilt (waar het eens heeft gelachen)", geschreven door haar partner Kees Manders. In de jaren '70 gaan Kees en Rika uiteen.

Teddy van Zwieteren  Teddy Scholten 1926 - 2010

Teddy van Zwieteren, wil als kind actrice worden, geïnspireerd door haar vader die actief is als amateurtoneelspeler en toneelregisseur. Via het amateurtoneel komt ze in contact met Toon Hermans. Ze speelt een kleine rol in een van zijn shows. In de jaren veertig treedt ze op als onderdeel van het duo Scholten & Van 't Zelfde. Het duo zingt onder meer in het Theater Plezier van Floris Meslier. Teddy ontmoet Henk Scholten, met wie ze zich in het bevrijdingsjaar verlooft. De twee trouwen in 1947. Teddy won op 11 maart 1959 het Eurovisiesongfestival in Cannes met het liedje "Een Beetje". Ze nam het nummer vervolgens ook op in het Frans, Duits en Italiaans.

Na de winst op het songfestival was ze immens populair. In de jaren daarna nam Scholten samen met haar man Henk een aantal platen op, waaronder veel liedjes voor kinderen. In de jaren 50 en 60 maakten ze tv-programma's zoals de Snip en Snap-revue, en het muziekprogramma 'Zaterdagavondakkoorden'. Halverwege de jaren zeventig beëindigde Scholten haar zangcarrière.

Corry Brokken geboren 1932

Corry is het oudste kind uit een gezin dat het na de oorlog moeilijk heeft vanwege het NSB-lidmaatschap van vader Brokken. De nare gevolgen die dat voor het gezin Brokken heeft, maakt de jonge Corry alleen maar sterker. Ze zet haar zinnen op een carrière als zangeres. Na diverse los-vaste baantjes debuteert Corry in 1952 in het AVRO radioprogramma, 'Een Lied en Een Vleugel', met het liedje "I Apologize". De "Autoscooter-Boogie" in 1954 is het begin van haar platencarrière. Corry Brokken treedt vervolgens op met diverse bekende dansorkesten en gezelschappen.

In 1956 vormt Corry samen met Jetty Paerl de Nederlandse afvaardiging voor het Eurovisie Songfestival. Corry zingt het liedje "Voorgoed Voorbij" maar wint niet. Een jaar later wordt Corry opnieuw namens Nederland uitgezonden naar het Eurovisie Songfestival. En ditmaal is het wel raak ! Met het door Willy van Hemert geschreven: "Net Als Toen" is Corry de eerste Nederlandse zangeres die het Eurovisie Songfestival wint.

Opeens is zij een bekende zangeres. In 1959 scoort zij een nummer 1-hit met Edith Piafs "Milord", dat vanwege de vrijpostige tekst door conservatief Nederland als aanstootgevend wordt ervaren. Ook in Duitsland is Corry enorm populair. Daarnaast treedt Corry op met Snip & Snap in de revue van René Sleeswijk, met wie zij in 1968 in het huwelijk treedt. Ze krijgt in 1961 een eigen TV show die in 1972 stopt. Ook presenteerde ze verschillend programma’s op TV. Haar charmante persoonlijkheid maakte haar geliefd bij een groot publiek. In 1973 stopte ze met haar zangcarrière, ging studeren voor advocate, daarna een studie rechten en werd vervolgens rechter in ’s-Hertogenbosch. Corry wint tweemaal een Edison: een in 1962 en een in 1995. Kijk en luister naar "Heel de wereld" en "La Mama".

Mieke Telkamp geboren 1934

Zondag 14 december 1952 maakt Mieke Telkamp haar radiodebuut bij de AVRO. Telkamp heeft tussen 1953 en 1967 vele hits op haar naam geschreven. Ook heeft ze veel succes in Duitland gehad, met als grootste hit "Prego, prego gondeliere". Mieke Telkamp was de eerste Nederlandse zangeres die na de Tweede Wereldoorlog weer in het Duits zong, wat haar in de Duitstalige landen veel waardering heeft opgeleverd. Rond 1955 verschenen in Duitsland vele platen, waarvan "Du bist mein erster Gedanke" de eerste was. Haar eerste plaatje met Duitse titel "Morgen komm' ich wieder" werd in 1953 alleen in Nederland uitgebracht en werd een groot succes.

Ze won in 1957 de eerste prijs, de Gouden Gondel, tijdens het Festival van Venetië. Zij heeft in 1962 aan het Knokke Songfestival meegedaan en in 1964 in de Snip & Snap revue Revue gestaan. Eind jaren '60 trok ze zich op doktersadvies terug uit de showbusiness.  Kijk en luister naar "Waarheen Waarvoor".

Duo's

De selvera's

Vanaf oudejaarsavond 1954 traden de zusters Mieke en Selma Janssen uit Weert gezamenlijk op. Selma was kort daarvoor gestopt met het duo Helma en Selma en omdat Mieke eerder als zangeres was opgetreden onder de naam Vera noemden ze zich de Selvera's. Na plaatselijke en regionale optredens, groeide hun bekendheid. Liedjes zoals "Twee reebruine ogen" (1956) en "De Postkoets" (1959) werden regelmatig voor de radio gedraaid. Ook nadat het duo in 1963 ermee stopte haalden hun grammofoonplaten grote verkoopcijfers omdat Mieke Bos-Janssen alleen verder ging. Twee andere zangeressen namen de plaats van Mieke nog en uiteindelijk stopten de Selvera's in 1965.

De Twee Jantjes en The Swinging Nightingales

Dan waren er nog De twee Jantjes, (1955-1957), het was een Limburgs duo met Johnny Hoes en Jan Hendriks. Hun repertoire bestond uit cowboy- en jodelliedjes. De Twee Jantjes scoren hits met het liedjes: "De Zoon van de Smokkelaar" en "De Stroper". Ook de The Swinging Nightingales deden het goed. Sonja Oosterman, Ans Heidendaal en Jetty Pearl, zingen o.a. het nummer "De kleine Diligence" van Max van Praag (1951) en "Kom d'r in, zet je hoed af". In 1953 werd Sonja Oosterman uitgeroepen tot Nederlands beste zangeres van dat moment.

Leni und Ludwig

Het duo, Leni und Ludwig, is vooral bekend in het zuiden van ons land, in België en in Duitsland. Hun repertoire is bijzonder uitgebreid; het varieert van schlagers, Weense en Beierse volksmuziek en walsen tot polka's en operette - melodieën. Ludwig Rutar is bekend als een zeer goede Wiener accordeonspeler. Hij vormde een duo met zijn vrouw Leni (zang, drums) als Leni & Ludwig. Ze maakten singles en albums voor de Philips, CID en Telstar labels. Hun grootste hits waren "Schön ist die Jugendzeit" en "Rosen Der liebe", ze verkochten er meer dan ‘n miljoen platen van.

Het nummer “Schön ist die Jugendzeit” staat in 1958/59 in diverse landen nummer 1 en is inmiddels wereldwijd een evergreen. De Leni & Ludwig opnames zijn allemaal geproduceerd door de legendarische Johnny Hoes.

Huub Kok 1918 en Theo Rekkers 1924 De Spelbrekers

De Spelbrekers, Kok en Rekkers, waren voor het eerst te horen tijdens de radio-uitzendingen. Ze maken opgewekte, vrolijke liedjes die ze vertalen vanuit het Duits, Engels en Frans. Daarnaast schreven ze ook zelf tal van songs. De Spelbrekers gaan ook over de grenzen. In '47-'48 maken ze een lange tournee door Indonesië. Begin jaren vijftig worden ze ook populair in België waar ze dan ook regelmatig optreden. Ze mogen zelfs de wereldtentoonstelling in Brussel openen met een televisieoptreden. De twee  ontmoetten elkaar in 1943 in een Duitse munitiefabriek waar ze te werkgesteld waren.

Ze grijpen hun kans om te ontsnappen als ze in de gelegenheid worden gesteld om in Nederland kostuums uit te zoeken voor hun cabaretprogramma, ze keren niet naar Duitsland terug maar duiken onder. Kok en Rekkers zoeken elkaar na de oorlog meteen weer op en formeren samen De Spelbrekers. I n 1956 braken ze door met het liedje "Oh wat ben je mooi".

In 1962 werden ze uitgezonden naar het Eurovisiesongfestival, met het liedje "Katinka". Het liedje kreeg op het Songfestival geen punten maar werd een grote hit in Nederland. Het duo scoorde in de jaren vijftig en zestig talloze hits. In 1975 stoppen De Spelbrekers met het maken van platen en optreden om, met succes, hun eigen managementbureau op te zetten.

Rock & Roll

Peter Koelewijn Peter en zijn Rockets geboren 1940

Op 29 december 1940 wordt Peter Koelewijn geboren als zoon van een Eindhovense visboer. Na de Mulo en de HBS ging hij aanvankelijk werken als journalist bij de lokale krant, maar in de tussentijd begon hij zich al toe te leggen op de muziek. In 1957 begint de 16-jarige Peter zijn eerste nummers te schrijven, toen nog in het Engels. Op de Mulo begint hij een groep, samen met gitaristen Karel Jansen en Roelof Egmond en zangeres Anneke Grönloh, die een klas lager zit. Peter Koelewijn introduceerde, samen met zijn groep, onder de naam Peter en zijn Rockets de Nederlandstalige Rock-'n-roll met het nummer "Kom van dat dak af", dat uitkwam in mei 1960 en een enorm succes werd in België en Nederland.

De combinatie van Amerikaanse rock & roll met een Nederlandstalige tekst is voor die tijd ongekend. Koelewijn, die na de Mulo naar de HBS is gegaan, moet van zijn ouders zijn opleiding afmaken waardoor het aantal optredens beperkt blijft. Platenmaatschappij Bovema wordt ingeruild voor Philips. De volgende singles "Laat Me Los" en "Marijke" zijn eveneens succesvol, zij het in mindere mate dan hun voorganger. Koelewijn wordt gezien als aartsvader der Nederlands(talig)e rock & roll. Tevens is hij succesvol producer en tekstschrijver voor andere artiesten.

Ruud de Wolff 1941 - 2000 en Riem de Wolff 1943 The Blue Diamonds

The Blue Diamonds kwamen in 1949 met hun ouders naar Nederland. Zij vestigden zich in Driebergen en begonnen als trio (Three Blue Diamonds) met Dick Messchaert (drums). Ruud was op school vooral geïnteresseerd in atletiek, terwijl Riem en zijn gitaar onafscheidelijk waren. In 1957 begonnen Ruud en Riem de Wolff mee te spelen in het schoolbandje The String Extase Boys. Er werd eerst hawaiian- , skiffle- en dixielandmuziek gespeeld. De bezetting was sterk wisselend, maar in 1958 nam de groep toen ze rock-'n-roll gingen spelen een vaste vorm aan onder de naam The Cool Cats met Chris van der Plaats op bas en Dick Messchaert op drums.

Met hun Everly Brothers-achtige sound werden de broers de Wolff bijzonder populair in de hele wereld, vooral in het Verre Oosten. "Ramona" haalde zelfs de 70e plaats op de Amerikaanse hitlijsten. In 1961 kregen Ruud en Riem een met diamanten bezette platina plaat voor de verkoop van een kwart miljoen exemplaren van "Ramona". Na 1964 raakte hun stijl verouderd en zakte het succes langzaam weg. Wel brachten zij nog regelmatig singles uit. Kijk en luistr naar "Little Ship".

The Black Albino's

The Blue Diamonds kwamen in 1949 met hun ouders naar Nederland. Zij vestigden zich in Driebergen en begonnen als trio (Three Blue Diamonds) met Dick Messchaert (drums). Ruud was op school vooral geïnteresseerd in atletiek, terwijl Riem en zijn gitaar onafscheidelijk waren. In 1957 begonnen Ruud en Riem de Wolff mee te spelen in het schoolbandje The String Extase Boys. Er werd eerst hawaiian- , skiffle- en dixielandmuziek gespeeld. De bezetting was sterk wisselend, maar in 1958 nam de groep toen ze rock-'n-roll gingen spelen een vaste vorm aan onder de naam The Cool Cats met Chris van der Plaats op bas en Dick Messchaert op drums.

Met hun Everly Brothers-achtige sound werden de broers de Wolff bijzonder populair in de hele wereld, vooral in het Verre Oosten. "Ramona" haalde zelfs de 70e plaats op de Amerikaanse hitlijsten. In 1961 kregen Ruud en Riem een met diamanten bezette platina plaat voor de verkoop van een kwart miljoen exemplaren van "Ramona". Na 1964 raakte hun stijl verouderd en zakte het succes langzaam weg. Wel brachten zij nog regelmatig singles uit. Kijk en luistr naar "Little Ship".

Opkomst van een nieuwe generatie zangeressen

Ria Valk geboren 1941

In september 1958 deed Ria mee aan een talentenjacht, georganiseerd door Kees Manders in zijn cabaret Het Uiltje' aan het Thorbeckeplein. Ria won de eerste prijs van het 'cabaret der onbekenden' en kreeg van Manders een contract voor zijn cabaret. Ria valk debuteerde als zangeres en actrice in 1959. In mei 1959 werd ze met haar uitvoering van "Tutti Frutti" tweede achter winnaar Pim Maas bij een Elvis-imitatiewedstrijd. Ria verscheen in een zwart-oranje gestreepte lange broek, met laarzen en een cowboyhoed voor het voetlicht. Ze trad dat jaar ook voor het eerst op voor de televisie in het AVRO-programma 'Nieuwe Oogst'.

In 1959 maakte haar eerste plaat, "Dans de Bambamboe" een nieuwe dansrage. In haar beginjaren legde ze zich toe op de rock-'n-roll. Haar eerste single "Rocking Billy" verscheen in 1960 en scoorde een nummer 4 positie in de Nederlandse Top 40. De plaat stond maar liefst 26 weken in deze lijst van best verkochte singles. Ria scoorde hit na hit met haar Nederlandstalige Rock & Roll muziek. Later legde Ria zich voornamelijk toe op het komische genre met onder andere veel carnavalshits.

Willeke Alberti geboren 1965

Vertolkster van het (moderne) levenslied en actrice. Willeke debuteerde op 11-jarige leeftijd in de musical "Duel om Barbara". In 1958 maakt ze haar eerste singletje met haar vader: "Zeg Pappie Ik Wilde U Vragen", en valt zij succesvol in voor haar zieke vader. Dat optreden markeert het begin van haar carrière. Willeke maakt haar radio- en televisiedebuut in 1959. Begin jaren zestig is zij als zangeres succesvol met liedjes als "Midi Midinette", "Hé, niet zoenen op het zebrapad" en "Norman", veelal vertalingen van buitenlands repertoire. In 1963 verschijnt haar eerste hit: "Spiegelbeeld", goed voor een gouden plaat. Met haar vader Willy Alberti nam Willeke onder meer de singles "Sei rimasta sola" (1963) en "Sabato sera" (1964) op.

Van 1965 tot 1969 heeft Willeke samen met haar vader Willy een eigen TV-show. Willeke groeide uit tot een groot zangeres, een groot actrice en publiekslieveling. Willeke werd, naast een groot aantal gouden platen, talloze malen onderscheiden voor haar prestaties, waaronder tweemaal een Edison (in 1965 en 1993), de Televizierring (1971) en een Gouden Harp (1981) en een Koninklijke onderscheiding: Ridder in de Orde van Oranje-Nassau in 2008.

Country Muziek

Ben Stekener 1936